ผลการค้นหา

เกินงาม

หมายถึงว. มากไปจนหมดงาม เช่น แต่งตัวเกินงาม.

คณิกา

หมายถึงน. หญิงงามเมือง. (ป., ส.).

ช้อยชด

หมายถึงว. อ่อนช้อย, งามกิริยาท่าทาง, ชดช้อย ก็ว่า.

โศภิษฐ์

หมายถึงว. งามยิ่ง, ดียิ่ง. (ส.).

โฉมเฉลา

หมายถึงน. รูปร่างหล่อเหลา, หญิงงามหล่อเหลา.

ตกแต่ง

หมายถึงก. ประดับ, ปรุงจัดให้ดี, ทำให้งาม.

วิลาสินี

หมายถึงว. งามอย่างสดใส, งามมีเสน่ห์ เช่น อันว่าเจ้ามัทรีวิลาสินีนงราม. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). (ส.).

โกร๋น

หมายถึง[โกฺร๋น] ว. ร่วงโรยเกือบหมด, มีอยู่น้อย, มีห่าง ๆ, เช่น ต้นไม้ใบโกร๋น, มีผมน้อย ในคำว่า หัวโกร๋น.

เฉลา

หมายถึง[ฉะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เพราพริ้ง.

พิลาส

หมายถึง[พิลาด] ก. กรีดกราย, เยื้องกราย; คะนอง; ฟ้อนรำ. ว. งามอย่างมีเสน่ห์, งามอย่างสดใส; สนุก. (ส. วิลาส).

มังสี

หมายถึง(กลอน) ว. เนื้องาม, ผิวงาม, เช่น เฉกโฉมแม่มังสี เสาวภาคย์ กูเอย. (นิ. นรินทร์).

โสภา

หมายถึง[โสพา] ว. งาม เช่น สาวโสภา, (ปาก) งาม, ดี, เช่น พูดอย่างนี้ไม่โสภาเลย. (ป. สุภ; ส. ศุภ).