ผลการค้นหา

อายุวัฒนะ

หมายถึงน. เรียกยาที่ถือว่ากินแล้วมีอายุยืนว่า ยาอายุวัฒนะ. (ป.).

โอสถกรรม

หมายถึงน. การแพทย์แผนกใช้ยา, การรักษาไข้ด้วยวิธีใช้ยา.

สรรพคุณ

หมายถึงน. คุณสมบัติของสิ่งที่เป็นยา, โดยปริยายหมายถึงคุณสมบัติ เช่น เขามีสรรพคุณเชื่อถือได้. (ส. สรฺว + คุณ).

เพ้อ

หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.

พยายาม

หมายถึง[พะยา-] ก. ทำโดยมานะบากบั่น. (ส. วฺยายาม; ป. วายาม).

โอสถ,โอสถ-

หมายถึง[โอสด, โอสดถะ-] น. ยาแก้โรค, ยารักษาโรค; เครื่องยา; ในราชาศัพท์ใช้ตลอดจนถึงยาสูบและบุหรี่ เช่น พระโอสถเส้น พระโอสถมวน. (ป. โอสถ, โอสธ; ส. เอาษธ).

เบญจกูล

หมายถึงน. เครื่องยา ๕ อย่าง คือ ขิง ดีปลี ช้าพลู สะค้าน เจตมูลเพลิง. (ส. ปญฺจโกล).

ประติชญา

หมายถึง[ปฺระติดชะยา] น. ปฏิญญา. (ส. ปฺรติชฺา; ป. ปฏิญฺา).

โคโรค

หมายถึงน. ปรวดเป็นก้อนอยู่ในหนังโค ใช้เป็นเครื่องยา. (ส. โคโรจน).

ปรีชญา

หมายถึง[ปฺรีดยา] (แบบ) น. ปรีชา เช่น อันประกอบด้วยจักษุคือปรีชญา. (นันโท). (ส. ปริชฺา).

อานิสงส์

หมายถึงน. ผลแห่งกุศลกรรม, ผลบุญ; ประโยชน์ เช่น อานิสงส์กฐิน. (ป. อานิสํส; ส. อานฺฤศํส, อานุศํส).

แสนยานุภาพ

หมายถึงน. อำนาจทางทหาร เช่น ทหารเดินสวนสนามเพื่อแสดงแสนยานุภาพของกองทัพ. (ส. ไสนฺย + อานุภาว).