ค้นเจอ 1,839 รายการ

ข้าวเปลือก

หมายถึงน. เมล็ดข้าวที่ยังไม่ได้เอาเปลือกออก.

มกรกุณฑล

หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.

ข้าวเบา

หมายถึงน. กลุ่มพันธุ์ข้าวที่ได้ผลเร็วกว่ากลุ่มพันธุ์ข้าวอื่น ออกรวงในช่วงปลายเดือนกันยายนถึงกลางเดือนตุลาคม และเก็บเกี่ยวได้ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน เช่น พันธุ์ข้าวเหนียวหางยี ๗๑ พันธุ์ข้าวน้ำสะกุย ๑๙, พายัพและอีสานว่า ข้าวดอ.

กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา

หมายถึง(สำ) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.

กินลมกินแล้ง

หมายถึง(สำ) ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย.

ปุก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.

กินบ้านกินเมือง

หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.

ขี้ไม่ให้หมากิน

หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.

สาวไส้ให้กากิน

หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.

กินบ้านผ่านเมือง

หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.

ตะบันน้ำกิน

หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.

ข้าวเหลือเกลืออิ่ม

หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ