ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวเปลือก
หมายถึงน. เมล็ดข้าวที่ยังไม่ได้เอาเปลือกออก.
มกรกุณฑล
หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.
ข้าวเบา
หมายถึงน. กลุ่มพันธุ์ข้าวที่ได้ผลเร็วกว่ากลุ่มพันธุ์ข้าวอื่น ออกรวงในช่วงปลายเดือนกันยายนถึงกลางเดือนตุลาคม และเก็บเกี่ยวได้ในช่วงต้นเดือนพฤศจิกายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน เช่น พันธุ์ข้าวเหนียวหางยี ๗๑ พันธุ์ข้าวน้ำสะกุย ๑๙, พายัพและอีสานว่า ข้าวดอ.
กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา
หมายถึง(สำ) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.
กินลมกินแล้ง
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย.
ปุก
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.
กินบ้านกินเมือง
หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.
ขี้ไม่ให้หมากิน
หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.
สาวไส้ให้กากิน
หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.
กินบ้านผ่านเมือง
หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.
ตะบันน้ำกิน
หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.
ข้าวเหลือเกลืออิ่ม
หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.