ตัวกรองผลการค้นหา
ลำดวน
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Melodorum fruticosum Lour. ในวงศ์ Annonaceae ดอกคล้ายดอกนมแมวแต่กลีบหนาแข็ง กลิ่นหอม.
เล็บเหยี่ยว
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Zizyphus oenoplia Miller ในวงศ์ Rhamnaceae ต้นมีหนามโค้ง ผลเล็ก กินได้, หมากหนาม ก็เรียก.
ซื่อ,ซื่อ ๆ
หมายถึงว. ตรง เช่น คนซื่อ, ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เช่น พูดซื่อ ๆ, ไม่คดโกง เช่น หน้าซื่อ; นิ่งเฉยอยู่ไม่กระดุกกระดิกเหมือนสิ่งไม่มีชีวิต เช่น แข็งซื่อ, ทื่อ ก็ว่า.
หลักแจว
หมายถึงน. หลักไม้เนื้อแข็งที่มักปักไว้ริมกราบท้ายเรือสำหรับยึดแจว; ชื่อทรงผมแบบหนึ่ง. (ดู ผมหลักแจว).
พวงโกเมน
หมายถึงน. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Mucuna bennettii F. Muell. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีแสด ออกเป็นช่อห้อยยาว.
ตาเสือ
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Aphanamixis polystachya (Wall.) R. Parker ในวงศ์ Meliaceae เนื้อไม้สีแดง แข็งและหนัก ใช้ในการก่อสร้าง.
หมากหน้าแว่น
หมายถึงน. เนื้อหมากดิบสดทั้งลูกที่นำมาหั่นให้เป็นแผ่นกลมบาง ๆ ตากแดดจนแห้งแข็ง, หมากแปะ หรือ หมากอีแปะ ก็เรียก.
อีมู
หมายถึงน. ชื่อมันชนิด Dioscorea pentaphylla L. ในวงศ์ Dioscoreaceae รากมีหนามแข็ง หัวกลมผิวขรุขระ สีนํ้าตาล กินได้.
กระด้างกระเดื่อง
หมายถึงก. แข็ง เช่น หนึ่งโสดฝุ่นทรายตรึงตรา นอนแนบหินผา กระด้างกระเดื่องทั้งตัว. (ดุษฎีสังเวย). ว. ไม่อ่อนน้อม, เอาใจออกหากไม่ยอมอ่อนน้อมอย่างเคย.
ยาดำ
หมายถึงน. ผลิตภัณฑ์ที่เตรียมจากนํ้ายางซึ่งได้จากการกรีดโคนใบตามขวางของพืชหลายชนิดในสกุล Aloe วงศ์ Liliaceae นำไปเคี่ยวให้งวดแล้วทิ้งไว้ให้แข็งตัวเป็นก้อน มีสีนํ้าตาลเข้ม กลิ่นไม่ชวนดม รสขม ใช้เป็นยาได้ ส่วนมากได้จากชนิด A. barbadensis Miller; โดยปริยายหมายความว่า แทรกปนอยู่ทั่วไป.
ศิลาแลง
หมายถึงน. หินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะอ่อน แต่ถูกลมแล้วแข็ง มีสีแดงอย่างอิฐเผา และเป็นรูพรุนเหมือนไม้เพรียงกิน, หินแลง ก็เรียก.
เหี้ยม
หมายถึงว. แข็งกระด้างปราศจากเมตตากรุณา, ไม่ปรานี; ดุร้ายหมดความกลัว. (แบบ) น. เหตุ เช่น เหี้ยมนั้นจึงหากให้ ฉัตรหัก เหนแฮ. (ตะเลงพ่าย).