ค้นเจอ 223 รายการ

ผลุบ

หมายถึง[ผฺลุบ] ว. อาการที่ดำลง มุดลง หรือลับหายเข้าไปทันที เช่น นกผลุบเข้ารัง.

คำนับ

หมายถึงก. มิดชิด เช่น บมิให้เห็นรูเห็นช่อง ที่ล่องลับคำนับนิแล้ว. (ม. คำหลวง ชูชก).

อุกลาบาต

หมายถึง[อุกกะลาบาด] น. อุกกาบาต. (ส. อุลฺกาปาต; ป. อุกฺกาปาต).

พิลาลส

หมายถึง[-ลาลด] ก. อยาก, กระหาย, เร่าร้อน; เศร้าโศก, เสียใจ; เขียนว่า พิลาลด หรือ พิลาลศ ก็มี. (ส. วิ + ลาลส).

กระบวย

หมายถึงน. ภาชนะสำหรับตักนํ้า เดิมทำด้วยกะลามะพร้าว มีด้ามถือ, พายัพว่า น้ำโบย.

มิด

หมายถึงว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น มิดนํ้า มิดหัว.

คุยหฐาน

หมายถึง(ราชา) น. อวัยวะที่ลับ ใช้ว่า พระคุยหฐาน. (ป. คุยฺห + ฐาน; ป. คุยฺห + ส. ปฺรเทศ).

คุยหประเทศ

หมายถึง(ราชา) น. อวัยวะที่ลับ ใช้ว่า พระคุยหฐาน. (ป. คุยฺห + ฐาน; ป. คุยฺห + ส. ปฺรเทศ).

สัมพหุลา

หมายถึง(ปาก) ว. รวมปะปนกันหลาย ๆ อย่าง เช่น งานสัมพหุลาเต็มไปหมด ทำไม่ไหวหรอก, สรรพหุลา ก็ว่า. (ป.).

ฉทานศาลา

หมายถึง[ฉ้อทานนะสาลา] น. ศาลาเป็นที่ทำทาน ๖ แห่ง, บางทีเขียนว่า ศาลาฉทาน.

ใบสุทธิ

หมายถึงน. เอกสารแสดงวิทยฐานะและความประพฤติเป็นต้นของบุคคลผู้ถือเมื่อลาออกหรือจบการศึกษาชั้นสูงสุดของโรงเรียน.

คากรอง

หมายถึงน. เครื่องปกปิดร่างกายที่ทำด้วยหญ้า เช่น ควรหรือมานุ่งคากรอง ควรแต่เครื่องทองไพศาล. (ศกุนตลา).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ