ผลการค้นหา

รัตนโกสินทรศก

หมายถึง[รัดตะนะโกสินสก] น. ปีนับตั้งแต่วันตั้งกรุงรัตนโกสินทร์ เริ่มตั้งภายหลังพุทธศักราช ๒๓๒๔ ปี (พุทธศักราชลบด้วย ๒๓๒๔ เท่ากับรัตนโกสินทรศก).

บัพพาชนียกรรม

หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

ขาทราย

หมายถึงน. ไม้ ๒ อันผูกหรือร้อยปลายให้อ้าออกเป็นง่ามสำหรับรับหรือคํ้าของ.

ดอกไม้ร่วง

หมายถึงน. ชื่อลายที่เขียนเป็นช่อดอกไม้จะจะไม่ติดต่อกัน; ดอกไม้ที่ยังไม่ได้ร้อยเป็นพวง.

วัยรุ่น

หมายถึงน. วัยที่มีอายุประมาณ ๑๓-๑๙ ปี, วัยกำดัด ก็ว่า.

ศตวรรษ,ศตพรรษ

หมายถึง[สะตะวัด, -พัด] น. รอบ ๑๐๐ ปี. (ส.).

พรรษประเวศ

หมายถึง[พันสะปฺระเวด] น. การเข้าสู่ปีใหม่, เถลิงศก. (ส.).

สหัส,สหัส-,สหัสสะ

หมายถึง[สะหัดสะ-] ว. หนึ่งพัน คือ ๑๐ ร้อย (๑,๐๐๐). (ป.; ส. สหสฺร).

ลูกแห

หมายถึงน. สายโซ่ตะกั่วเล็ก ๆ ที่ร้อยปากแหสำหรับถ่วง.

อธิกมาส

หมายถึง[-มาด] น. เดือนที่เพิ่มขึ้นในปีจันทรคติ คือ ในปีนั้นมี ๑๓ เดือน มีเดือน ๘ สองหน เรียกว่า เดือน ๘ สอง ๘. (ป.).

สังวัจฉระ

หมายถึง[-วัดฉะระ] น. ปี. (ป. สํวจฺฉร; ส. สํวตฺสร).

สิ้นบุญ

หมายถึงก. หมดบุญ, ตาย, เช่น เขาเป็นลูกกำพร้า พ่อแม่สิ้นบุญไปหลายปีแล้ว.