ผลการค้นหา

ทสา

หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. ชายผ้า, ชายครุย. (ป.).

เพลาะ

หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.

ภังค,ภังค-,ภังคะ

หมายถึง[-คะ-] น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.

อันตรวาสก

หมายถึง[-วาสก] น. ผ้าสบง. (ป.).

ใบเมี่ยง

หมายถึงน. เรียกผ้าสำหรับห่อศพเข้าโกศ.

ยี่โป้

หมายถึงน. ผ้าสำหรับพาดไหล่ หรือคาดพุง.

ร่ำ

หมายถึงก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.

ด้ายซัง

หมายถึงน. ด้ายทอที่ตัดจากผ้าทิ้งอยู่ในหูก.

ประเจียด

หมายถึงน. ผ้าลงเลขยันต์ถือกันว่าเป็นเครื่องป้องกันอันตรายได้ ใช้เป็นผ้าผูกคอหรือผูกต้นแขนเป็นต้น.

อังส,อังส-,อังสะ

หมายถึง[อังสะ-] น. เรียกผ้าที่พระภิกษุสามเณรใช้ห้อยเฉวียงบ่าว่า ผ้าอังสะ; ส่วน, ภาค; ส่วนของมุม. (ป. อํส).

โขม,โขม-

หมายถึง[โขมะ-] (แบบ) น. โกษม, ผ้าใยไหม (ผ้าลินิน), ผ้าขาว, ผ้าป่าน, ใช้เป็นศัพท์ประกอบว่า โขมพัตถ์ โขมพัสตร์ และแผลงเป็น โขษมพัสตร์ ก็มี. (ป.; ส. เกฺษาม).

ท้องฉนวน

หมายถึงน. ทางเดินสำหรับฝ่ายในซึ่งกั้นด้วยผ้าหรือม่านเป็นต้น.