ผลการค้นหา

ชาคริต

หมายถึง[-คฺริด] ก. ตื่น, ระวัง. (ส.).

คาธ

หมายถึง[คาด] (โบ) ก. จับ, กิน, เช่น จันทรคาธ สุริยคาธ. (เทียบ ป. คาห; ส. คฺราห).

อาคันตุก,อาคันตุก-,อาคันตุกะ

หมายถึง[อาคันตุกะ-] น. แขกผู้มาหา. (ป., ส.).

สบัน

หมายถึง[สะ-] (แบบ) ก. สาบาน. (ป. สปน).

สัชฌายะ

หมายถึงก. สังวัธยาย. (ป.; ส. สฺวาธฺยาย).

สันทิส

หมายถึง[-ทิด] ก. สนทิศ. (ส. สํ + ทิศ).

ภิทะ,ภินท,ภินท-,ภินท์

หมายถึง[พินทะ-] ก. แตก, ทำลาย. (ป., ส.).

ราต

หมายถึงก. ให้มาแล้ว เช่น ธรรมราต ว่า พระธรรมให้มา. (ส.).

ประมุท

หมายถึง[ปฺระมุด] ก. บันเทิง, ยินดี. (ส.).

อาพัทธ์

หมายถึงก. ผูกพัน, ติดพัน, เกี่ยวพัน. (ป., ส.).

โฆษิต

หมายถึงก. กึกก้อง, ป่าวร้อง. (ส.; ป. โฆสิต).

ทัต,-ทัต

หมายถึงก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. (ป. ทตฺต).