ผลการค้นหา

ตกสะเก็ด

หมายถึงก. อาการที่เลือดและนํ้าเหลืองแห้งติดกรังอยู่ที่ปากแผล.

ตกแสก

หมายถึงว. ที่หวีแหวกกลางศีรษะ (ใช้แก่ผม).

ตกหนัก

หมายถึงก. รับทุกข์, รับเคราะห์, รับภาระหรือหน้าที่หนัก.

ตกอับ

หมายถึงก. ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก.

ตีบทแตก

หมายถึงก. แสดงได้แนบเนียนสมบทบาท.

แตกคอก

หมายถึงก. ไม่ปฏิบัติตามที่เคยทำกันมา.

แตกฉาน

หมายถึงว. ชำนิชำนาญ, เชี่ยวชาญ, เช่น มีความรู้แตกฉาน.

แตกฉาน,แตกฉาน,แตกฉานซ่านเซ็น

หมายถึงก. กระจัดกระจายไป.

โตก

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ภาชนะทำด้วยไม้กลึง ไม้ไผ่สาน หวาย หรืออย่างเครื่องเขิน ส่วนบนลักษณะคล้ายถาด ส่วนล่างเป็นตีนลักษณะเป็นวงแหวนมีขนาดเล็กกว่าถาดส่วนบน โดยมีซี่ไม้ลูกมะหวดประมาณ ๖ ซี่ปักที่ตีนค้ำถาดไว้ ใช้สำหรับใส่อาหารเป็นต้น, ขันโตก หรือ สะโตก ก็ว่า, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก; ภาชนะมีเชิงสูงรูปคล้ายพาน มีพื้นตื้นสำหรับวางหรือใส่สิ่งของ มักทำด้วยโลหะ เช่น เงิน ทองคำ ทองเหลือง, โต๊ะ ก็ว่า, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก.

วิกฤตการณ์,วิกฤติการณ์

หมายถึงน. เหตุการณ์อันวิกฤติ เช่น เกิดวิกฤติการณ์ทางการเมือง.

ศตกะ

หมายถึง[สะตะกะ] น. หมวด ๑๐๐, มีจำนวน ๑๐๐, ใช้ ศดก ก็มี. (ส.; ป. สตก).

ศีตกาล

หมายถึงน. ฤดูหนาว. (ส.; ป. สีตกาล).