ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกเลี้ยง
หมายถึงน. ลูกที่ติดพ่อหรือแม่มา; ลูกของคนอื่นซึ่งเอามาเลี้ยงต่างลูก, ลูกบุญธรรม ก็ว่า.
หมาขี้เรื้อน
หมายถึง(สำ) น. คนที่น่ารังเกียจ ไม่ควรคบหาสมาคมด้วย (ใช้กล่าวถึงผู้อื่นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม).
ป่องร่า
หมายถึง(โบ) น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. (ปรัดเล).
มานุษ,มานุษย-
หมายถึง[มานุด, มานุดสะยะ-] น. คน, เพศคน. ว. เกี่ยวกับคน, ของคน. (ส.).
วิ่งงัว,วิ่งวัว
หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน.
มายากร
หมายถึงน. คนเล่นกล, คนแสดงกล.
เสแสร้ง
หมายถึง[-แส้ง] ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.
ละกูมะนิส
หมายถึงน. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).
อันตชาติ
หมายถึงน. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).
บันโดย
หมายถึงก. พลอยแสดง เช่น บันโดยหรรษา; ดำเนินตาม, เอาอย่าง, ยินยอม, คล้อยตาม.
บุคคลธรรมดา
หมายถึง[บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.
คนจร
หมายถึงน. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.