ผลการค้นหา

พาต

หมายถึงน. ลม. (ป., ส. วาต).

ปราคภาร

หมายถึง[ปฺรากพาน] น. เงื้อมภูเขา. (ส. ปฺราคฺภาร; ป. ปพฺภาร).

ยุคันตวาต

หมายถึง[ยุคันตะ-] น. ลมในที่สุดยุค หมายความว่า ลมที่มาทำลายโลกเมื่อสิ้นยุค. (ป.).

ว่าวเหลิง,ว่าวเหลิงลม

หมายถึง[-เหฺลิง] น. ว่าวติดลมส่ายไปมาบังคับไม่อยู่. (สำ) ว. เพลินจนลืมตัว เช่น กลัวต้องลมแล้วจะหาวเหมือนว่าวเหลิง. (อภัย).

วายะ

หมายถึงน. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).

ปัสสาสะ

หมายถึงน. ลมหายใจออก. (ป.; ส. ปฺรศฺวาส).

คึ่ก,คึ่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.

ปฏิภาณ,ปฏิภาณ-

หมายถึง[ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).

ศวาสะ

หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).

กระวูดกระวาด

หมายถึงว. กระวีกระวาด, ทำโดยเร็วอย่างลมพัดวูดวาด.

หมดอายุ

หมายถึงก. ตาย, ขาดใจ, สิ้นใจ สิ้นลม หรือ หมดลม ก็ว่า.

อสุ

หมายถึง[อะ-] น. ลมหายใจ, ชีวิต. (ป., ส.).