ตัวกรองผลการค้นหา
เพไนย
หมายถึงน. เวไนย, ผู้พึงดัดได้สอนได้. (ป. เวเนยฺย).
โผอน
หมายถึงก. น้อมไป, โน้มไป, ทำให้อ่อนตาม.
ขนอุย
หมายถึงน. ขนอ่อนหรือขนเพิ่งแรกขึ้น.
เฉาะ ๆ
หมายถึงว. ง่าย ๆ, สะดวก, เหนาะ ๆ.
สัทธาจริต
หมายถึงว. มีความเชื่อเป็นเจ้าเรือน, มีนิสัยเชื่อง่าย, เช่น เขาเป็นคนสัทธาจริตเชื่ออะไรง่าย. (ป.).
เหนียวหนี้
หมายถึงว. ไม่ยอมใช้หนี้ง่าย ๆ.
พลุ่ย
หมายถึง[พฺลุ่ย] ว. ง่าย, ลุ่ย, หลวมเข้าไป.
นาด
หมายถึงก. ทอดแขนให้อ่อนงาม.
ฝาสำหรวด
หมายถึงน. ฝาเรือนเครื่องสับแบบหนึ่ง มีโครงไม้คร่าวยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ระหว่างไม้คร่าวแต่ละช่อง ขัดไม้แผ่นเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง.
เหนื่อย
หมายถึงก. รู้สึกอ่อนแรงลง, อิดโรย.
ฝาหอยโข่ง
หมายถึงน. ฝาเรือนเครื่องผูกแบบหนึ่ง มีโครงไม้ไผ่ยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ด้านในของโครงยืนจะมีไม้ไผ่ผ่าซีกหรือแผ่นไม้เล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง.
ไม้ส้าว
หมายถึงน. ไม้เส้า.