ตัวกรองผลการค้นหา
เสิร์ฟ
หมายถึงก. ยกอาหารหรือเครื่องดื่มมาบริการ เช่น บริกรเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า; (กีฬา) เริ่มส่งลูกให้ฝ่ายตรงข้ามรับ เช่น ฝ่ายไทยเป็นฝ่ายได้เสิร์ฟก่อน. (อ. serve).
สัญนิยม
หมายถึง[สันยะนิยม] น. การปฏิบัติหรือธรรมเนียมทั่วไปที่ใช้กันอยู่ในกลุ่มสังคมในขณะนั้น เช่น การไหว้เป็นสัญนิยมอย่างหนึ่งของคนไทย การใช้ตะเกียบคีบอาหารเป็นสัญนิยมในการกินอาหารของคนจีน. (อ. convention).
ภักษาหาร
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.
ข้าวแกง
หมายถึงน. อาหารที่ขายมีข้าวกับแกงเป็นต้น, เรียกร้านอาหารประเภทนี้ว่า ร้านข้าวแกง.
โรงเลี้ยง
หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของทหาร.
แน่นท้อง
หมายถึงว. อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น.
โภชนียะ
หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).
อาหนู
หมายถึง[-หฺนู] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ประกอบอาหาร
หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.
ร่วมวง
หมายถึงก. เข้าร่วมในวงอย่างในวงอาหารในวงไพ่.
อดอยาก
หมายถึงก. ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน.
ผลาหาร
หมายถึง[ผะลาหาน] น. อาหารคือลูกไม้.