ค้นเจอ 2,155 รายการ

ขุย

หมายถึงน. ผงที่เกิดจากเนื้อของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ติดอยู่ที่เนื้อนั้นเอง หรือหลุดออกมากองอยู่เป็นกลุ่ม ๆ เช่น ผิวหนังเป็นขุย ขุยกระดาษ ขุยมด.

จุดไต้ตำตอ

หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังเอิญไปโดนเอาเจ้าตัวหรือผู้ที่เป็นเจ้าของเรื่องนั้นเข้าโดยผู้พูดหรือผู้ทำไม่รู้ตัว.

ค้ำชู

หมายถึงก. บำรุงให้เจริญขึ้น, พยุงให้สูงขึ้น.

พัฒนา

หมายถึง[พัดทะ-] ก. ทำให้เจริญ.

พิเชฐ

หมายถึงว. เจริญที่สุด, ประเสริฐที่สุด. (ป. วิเชฏฺ).

ฟูเฟื่อง

หมายถึงว. เจริญ, มั่งคั่ง, รุ่งเรือง, เฟื่องฟู ก็ว่า.

อนารยชน

หมายถึงน. คนที่ยังไม่เจริญ, คนป่าเถื่อน.

เซต

หมายถึง(คณิต) น. คำที่ใช้ระบุถึงกลุ่มหรือหมู่ของสิ่งต่าง ๆ โดยมีเงื่อนไขที่แน่นอนว่า สิ่งใดอยู่ในกลุ่มหรือสิ่งใดมิได้อยู่ในกลุ่มนั้น ๆ; ชุด เช่น เข้าเซตกัน; ลักษณนามใช้เรียกคนหรือของที่เข้ากลุ่มหรือเข้าชุดกัน เช่น ตัวหนังสือเซตเดียวกัน ตัวเลข ๒ เซต. (อ. set).

หลงใหล

หมายถึงก. คลั่งไคล้ในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น หลงใหลนักร้อง; เลอะเลือน, มีสติเฟือน, เช่น คนแก่มักหลงใหล กินแล้วก็ว่าไม่ได้กิน.

ราคาตลาด

หมายถึง(กฎ) น. ราคาที่ซื้อขายกันทั่วไปในท้องที่ใดท้องที่หนึ่งและในขณะใดขณะหนึ่ง, ราคาท้องตลาด ก็เรียก.

เพลิน,เพลิน ๆ

หมายถึง[เพฺลิน] ก. อาการที่ปล่อยอารมณ์อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ชอบใจจนลืมนึกถึงสิ่งอื่น เช่น ทำงานเพลิน ฟังดนตรีเพลิน กินเล่นเพลิน ๆ.

สะเทือนอารมณ์

หมายถึงก. มีจิตใจหวั่นไหวอย่างแรงเพราะมีสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากระทบทำให้รู้สึกเศร้าหมอง เช่น นวนิยายสะเทือนอารมณ์ อ่านเรื่องเศร้าแล้วสะเทือนอารมณ์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ