ผลการค้นหา

เจรจา

หมายถึง[เจนระจา] ก. พูด, พูดจากัน, พูดจากันเป็นทางการ. (ส. จรฺจา).

วิภาษ

หมายถึงก. พูดแตกต่าง, พูดแย้ง. (ส. วิ + ภาษฺ).

พจนา

หมายถึง[พดจะ-] น. การเปล่งวาจา, การพูด; คำพูด. (ป.).

ขาดคำ,ขาดปาก

หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.

ป้อยอ

หมายถึงก. ตามใจหรือเอาใจจนเกินไป, ยกย่องเยินยอจนเกินพอดี, บำรุงบำเรอจนเกินไป.

มุสาวาท

หมายถึงน. การพูดเท็จ, การพูดปด; คำเท็จ. (ป.).

เมื่อยปาก

หมายถึงก. อาการที่พูดซ้ำ ๆ มาหลายครั้งหรือนานจนไม่อยากพูดอีก.

บอกปัด,บอกเปิด

หมายถึงก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.

กระแนะกระแหน

หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหน ก็ว่า.

คลุม ๆ

หมายถึงว. พูดไม่บ่งชัดให้จะแจ้ง เช่น พูดคลุม ๆ.

ติดสำนวน

หมายถึงก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.

รับผิดชอบ

หมายถึงก. ยอมรับผลทั้งที่ดีและไม่ดีในกิจการที่ตนได้ทำลงไปหรือที่อยู่ในความดูแลของตน เช่น สมุห์บัญชีรับผิดชอบเรื่องเกี่ยวกับการเงิน, รับเป็นภารธุระ เช่น งานนี้เขารับผิดชอบเรื่องอาหาร เธอจะไปไหนก็ไปเถอะ ฉันรับผิดชอบทุกอย่างในบ้านเอง.