ผลการค้นหา

ขี้เกลือ

หมายถึงน. คราบเหงื่อที่แห้งกรังจนขึ้นขาว.

เคยปาก

หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.

กระพอกวัว

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

งั่ง

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

จำกัดจำเขี่ย

หมายถึงก. จำกัดจนที่สุด, ใช้จ่ายอย่างประหยัดที่สุด, กระเบียดกระเสียร.

จำปาทองเทศ

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

ที่วัด

หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัด.

บ่มนิสัย

หมายถึงก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย.

ปลาหมอตายเพราะปาก

หมายถึง(สำ) น. คนที่พูดพล่อยจนได้รับอันตราย.

หัวสูง

หมายถึงว. มีรสนิยมสูงจนเกินตัว; (ปาก) เย่อหยิ่ง.

หูดับตับไหม้

หมายถึงว. ลักษณะเสียงที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น.

อั้นตู้,อั้นอ้น

หมายถึงว. นิ่งอึ้ง, อํ้าอึ้ง, จนปัญญา, คิดไม่ออก.