ผลการค้นหา

ตะแคง

หมายถึงก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.

แล้ว

หมายถึงว. ลักษณะอาการกระทำใด ๆ เสร็จ สิ้น จบ ล่วงไป หรือสุดสิ้นลง เช่น กินแล้ว ทำแล้ว นอนแล้ว หรือต่อแต่นั้นเริ่มใหม่อีกระยะหนึ่ง (จะเป็นการกระทำอย่างเดียวกันหรือต่างกันแล้วแต่กรณี) เช่น กินแล้วนอน ขึ้นรถแล้วลงเรือ.

อิริยาบถ

หมายถึงน. อาการที่ร่างกายอยู่ในท่าใดท่าหนึ่ง คือ ยืน เดิน นั่ง นอน. (ป.).

ดอกสร้อย

หมายถึงน. ชื่อคำร้อยกรองชนิดหนึ่งมีลักษณะคล้ายสักวา แต่ในวรรคที่ ๑ ใช้ ๔ คำ มี เอ๋ย เป็นคำที่ ๒ มี ๔ คำกลอน และคำลงจบบทให้ลงว่า เอย เช่น แมวเอ๋ยแมวเหมียว...คอยดูอย่างไว้ใส่ใจเอย.

ระเริง

หมายถึงก. ร่าเริงบันเทิงใจ, สนุกสนานเบิกบานเต็มที่, เช่น แมวไม่อยู่หนูระเริง อย่าระเริงจนเกินไป.

ที่นอน

หมายถึงน. ฟูก, เบาะ, เครื่องปูลาดสำหรับนอน, ราชาศัพท์เรียกว่า พระที่.

เลเพลาดพาด

หมายถึงว. กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดอย่างยุ่งเหยิง ไม่เป็นระเบียบ ไม่เป็นที่เป็นทาง, เลอะเทอะ, เช่น นอนเลเพลาดพาด ทิ้งข้าวของไว้เลเพลาดพาด.

ศยนะ

หมายถึง[สะยะ-] น. การนอน, การหลับ; ที่นอน, ฟูก, เบาะ. (ส.; ป. สยน).

กราบ

หมายถึง[กฺราบ] (โบ) ก. นอน เช่น เถ้าก็กราบกรนอึงอยู่นั้น. (ม. คำหลวง กุมาร).

แอ้งแม้ง

หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่นอนนิ่งอยู่กับที่เพราะหมดกำลังเป็นต้น ในคำว่า นอนแอ้งแม้ง.

ตาตาราง

หมายถึงน. ช่องสี่เหลี่ยมที่เกิดจากเส้นขนานในแนวยืนกับแนวนอนตัดกัน, ตาราง ก็ว่า.

ใฝ่ร้อนจะนอนเย็น ใฝ่เย็นจะดิ้นตาย

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหวังจะสบายต้องทำงาน ถ้าเกียจคร้านจะลำบากยากจน.