ผลการค้นหา

มือบอน

หมายถึงว. อาการที่มืออยู่ไม่สุข ชอบขีดเขียนตามกำแพงหรือชอบเด็ดดอกไม้ใบไม้เป็นต้น.

เสแสร้ง

หมายถึง[-แส้ง] ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.

อัษฎางคิกมรรค

หมายถึง[อัดสะดางคิกะมัก] น. ทางปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์ตามหลักพระพุทธศาสนา ประกอบด้วยองค์ ๘ คือ ๑. สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ ๒. สัมมาสังกัปปะ ความดำริชอบ ๓. สัมมาวาจา การเจรจาชอบ ๔. สัมมากัมมันตะ การงานชอบ ๕. สัมมาอาชีวะ การเลี้ยงชีวิตชอบ ๖. สัมมาวายามะ ความพยายามชอบ ๗. สัมมาสติ ความระลึกชอบ ๘. สัมมาสมาธิ ความตั้งใจชอบ เรียกว่า อริยมรรคมีองค์ ๘ รวมเรียกว่า มัชฌิมาปฏิปทา แปลว่า ทางสายกลาง.

ผิดเมีย,ผิดลูกผิดเมีย

หมายถึงก. ล่วงประเวณีกับภริยาผู้อื่น.

ปากตะไกร

หมายถึงว. ปากจัด, ชอบพูดจาเหน็บแนม.

ผีโพง

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งกล่าวกันว่าชอบกินของสดคาว.

มักง่าย

หมายถึงก. มีนิสัยชอบเอาแต่ความสะดวกเข้าว่า.

ขึ้นสมอง

หมายถึงก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.

มฤจฉาชีพ

หมายถึงน. มิจฉาชีพ, การเลี้ยงชีวิตผิดทาง.

ชนักติดหลัง

หมายถึง(สำ) น. ความชั่วหรือความผิดที่ยังติดตัวอยู่.

ตาฝาด

หมายถึงว. เห็นผิดพลาดไป, เห็นคลาดเคลื่อนไปจากของเดิม.

ยุกต์

หมายถึงว. ชอบ, ถูกต้อง, ประกอบ. (ส.; ป. ยุตฺต).