ผลการค้นหา

นานาจิตตัง

หมายถึงว. ต่างจิตต่างใจ, ต่างคนก็ต่างความคิดเช่นคนหนึ่งถูกกับอากาศเย็น แต่อีกคนหนึ่งถูกกับอากาศร้อน.

หน้าตั้ง

หมายถึงว. อาการที่แสดงหน้าตาตื่น (ใช้แก่กริยาวิ่ง), หน้าเริด ก็ว่า.

เอี่ยมอ่อง

หมายถึงว. ใหม่ผุดผ่อง เช่น เสื้อผ้าเอี่ยมอ่อง; สะอาดสดใส, ไม่หมองมัว, เช่น หน้าตาเอี่ยมอ่อง.

วาโมร

หมายถึง[-โมน] น. คนป่า, คนรำ. (ช.).

เจ้าทุกข์

หมายถึงน. ผู้ที่เสียหายได้รับทุกข์หรือเดือดร้อน, ผู้ที่ไม่มีความสุขใจ. ว. ที่มีหน้าเศร้าอยู่เสมอ เช่น เด็กคนนี้อาภัพ หน้าตาเจ้าทุกข์.

ภักษการ

หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).

วิ่งวัว

หมายถึงก. ให้คน ๒ คนวิ่งแข่งกัน, วิ่งงัว ก็ว่า.

เอกภักดิ์

หมายถึง[เอกกะ-] ว. จงรักต่อคนคนเดียว, ซื่อตรง.

คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ

หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.

อัปลักษณ์

หมายถึง[อับปะ-] ว. ชั่ว (มักใช้แก่รูปร่าง หน้าตา), มีลักษณะที่ถือว่าไม่เป็นมงคล, เช่น รูปร่างอัปลักษณ์ หน้าตาอัปลักษณ์, อปลักษณ์ ก็ว่า. (ส. อปลกฺษณ; ป. อปลกฺขณ).

ปากเปราะเราะราย

หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, ปากคอเราะราย ก็ว่า.

เฟ้น

หมายถึงก. คัดเอาแต่ที่ดี, คัดเอาแต่ที่ต้องการ, เลือกเฟ้น ก็ว่า.