ผลการค้นหา

กวัด

หมายถึง[กฺวัด] ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา, ใช้เข้าคู่กับคำ แกว่ง เป็น กวัดแกว่ง หรือ แกว่งกวัด หรือใช้เข้าคู่กับคำ ไกว เป็น กวัดไกว.

หาดก,หาตกะ

หมายถึง[-ดก, -ตะกะ] น. ทองคำ. (ป., ส. หาฏก).

หัวดาวหัวเดือน

หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่ผุดขึ้นตามตัว มีพิษมาก โดยมากขึ้นที่ฝ่ามือฝ่าเท้าและนิ้วมือนิ้วเท้า.

งมเข็มในมหาสมุทร

หมายถึง(สำ) ก. ค้นหาสิ่งที่ยากจะค้นหาได้, ทำกิจที่สำเร็จได้ยาก.

ลูกเน่ง

หมายถึงน. โลหะที่แขวนในกระดิ่ง เมื่อแกว่งไปกระทบตัวกระดิ่งจะมีเสียงดัง.

มะหัล

หมายถึงว. แพง; หายาก. (ช.).

คิดสั้น

หมายถึงก. คิดทำลายตนเองเพราะหาทางออกไม่ได้.

สำราก

หมายถึงก. พูดกระโชกโฮกฮาก เช่น อย่ามาสำรากกับฉันนะ.

รู้ดี

หมายถึงก. อวดรู้, สู่รู้, เช่น อย่ารู้ดีไปหน่อยเลย.

พ้องพาน

หมายถึงก. ประสบ, แตะต้อง, เช่น ขออย่าให้มีภัยอันตรายมาพ้องพาน.

หาบมิได้,หาบ่มิได้

หมายถึง[หาบอ-, หาบ่อ-] ว. ไม่มีเลย เช่น คนดีอย่างนี้หาบมิได้, บางทีใช้คร่อมกับคำอื่น เช่น เพชรเม็ดนี้หาตำหนิบ่มิได้.

ตีนโรงตีนศาล

หมายถึงว. เรียกคนที่ชอบพลอยประสมหาเศษหาเลยหรือหารายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ตามโรงศาลว่า พวกตีนโรงตีนศาล.