ตัวกรองผลการค้นหา
โลหิต
หมายถึงน. เลือด. ว. สีแดง, โรหิต ก็ว่า. (ป., ส.).
กำเดา
หมายถึงน. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. (ข. เกฺดา ว่า ร้อน); แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัดว่า ไข้กำเดา.
สตู
หมายถึง[สะ-] น. อาหารคาวชนิดหนึ่ง นำเนื้อหรือไก่เป็นต้นเคี่ยวในน้ำสต๊อกให้นุ่มด้วยไฟอ่อน ๆ ใส่ผัก เช่น มะเขือเทศ ถั่วแขก มันฝรั่ง มีน้ำข้น. (อ. stew).
เสียเลือดเนื้อ,เสียเลือดเสียเนื้อ
หมายถึงก. บาดเจ็บล้มตาย เช่น ในการสู้รบกัน ย่อมเสียเลือดเสียเนื้อเป็นธรรมดา.
ปโยนิธิ
หมายถึงน. “ที่รับน้ำ” คือ ทะเล. (ส.).
ทำนบ
หมายถึงน. สิ่งก่อสร้างที่ปิดกั้นลำน้ำไม่ให้น้ำไหลผ่าน.
รุเธียร
หมายถึง[รุเทียน] น. เลือด. ว. สีแดง. (แผลงมาจาก รุธิร).
ไอศกรีม
หมายถึงน. ของกินทำด้วยนํ้าหวาน กะทิ หรือนม เป็นต้น ทำให้ข้นด้วยความเย็น. (อ. ice-cream).
สะดืออ่าง
หมายถึงน. รูเหนือท่อน้ำทิ้งที่อ่างล้างหน้าหรืออ่างอาบน้ำเป็นต้น สำหรับให้น้ำไหลลงสู่ท่อน้ำทิ้ง.
เรี่ยราด
หมายถึงว. กระจายไปอย่างเลอะเทอะ เช่น น้ำหกเรี่ยราด น้ำแกงหกเรี่ยราด.
ปล่อยปลิง
หมายถึงก. เอาปลิงมาวางไว้ตรงที่ที่ต้องการให้ดูดเลือดเสียออก.
ลำประโดง
หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.