ตัวกรองผลการค้นหา
ไคล
หมายถึง[ไคฺล] ก. ทำให้คลาย ให้อ่อน หรือให้หย่อน โดยใช้นิ้วมือหรือฝ่ามือเป็นต้นคลึงไปมา.
หูชอง
หมายถึงน. เชือกใบลานสำหรับมัดลานหนังสือ.
มัชชาระ
หมายถึง[มัดชาระ] น. แมว. (ป.; ส. มารฺชาร).
กัมมัชวาต
หมายถึง[กำมัดชะวาด] (แบบ) น. กรรมชวาต, ลมเบ่ง. (ป.).
เปลาะ,เปลาะ ๆ
หมายถึง[เปฺลาะ] น. ระยะที่มัดหรือขอดไว้เป็นตอน ๆ, ลักษณะที่มัดหรือขอดไว้เป็นตอน ๆ, เช่น ผูกเป็นเปลาะ แก้ปัญหาเป็นเปลาะ ๆ, ลักษณนามเรียกสิ่งที่มัดหรือผูกให้เป็นตอน ๆ เช่น มัดไต้ ๓ เปลาะ หรือสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ปัญหามี ๔ เปลาะ.
มัทนียะ
หมายถึง[มัดทะนียะ] ว. เป็นที่ตั้งแห่งความเมา, ที่ชวนให้เมา. (ป. มทนีย).
ถะถับ
หมายถึง(กลอน) ว. เสียงดีดนิ้วมือ.
ขึ้นร้าน
หมายถึงน. วิธีนับคะแนนในการเล่นหมากเก็บ โดยเอาตัวหมากทั้งหมดวางบนหลังมือ กระดกมือให้หมากลอยขึ้นแล้วหงายมือรับอย่างรวดเร็ว.
อนุมัติ
หมายถึง[-มัด] ก. ให้อำนาจกระทำการตามระเบียบที่กำหนดไว้. (ป., ส.).
ตบมือ
หมายถึงก. เอาฝ่ามือตีกันให้เกิดเสียงเพื่อแสดงความยินดีเป็นต้น, ปรบมือ ก็ว่า.
มัธยันห์
หมายถึง[มัดทะยัน] น. เวลากลางวัน, เที่ยงวัน. (ส. มธฺยาหฺน).
อุ้ง
หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.