ผลการค้นหา

คลั่งไคล้

หมายถึง[-ไคฺล้] ก. หลงใหลในบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, หมกมุ่นอยู่กับงานหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, คลั่ง ก็ว่า.

หูไว

หมายถึงว. ตื่นง่าย เช่น เขาเป็นคนหูไว พอได้ยินเสียงแว่ว ๆ ก็ตื่นทันที, มีประสาทหูไว เช่น เขาเป็นคนหูไว ใครพูดเสียงเบา ๆ ยังได้ยิน; (ปาก) รู้ข่าวคราวเร็ว เช่น เขาเป็นคนหูไว รู้เรื่องอะไร ๆ ก่อนคนอื่นเสมอ.

เห็นผิดเป็นชอบ

หมายถึงก. เห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง, เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ก็ว่า.

รู้แกว

หมายถึงก. รู้เบาะแส, รู้ระแคะระคาย, เช่น รู้แกวว่าจะมายืมเงินเลยหลบหน้าไปก่อน.

รู้งู ๆ ปลา ๆ

หมายถึง(สำ) ก. รู้เล็ก ๆ น้อย ๆ, รู้ไม่จริง.

คนสุก

หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระภิกษุและสึกแล้ว.

สู้คน

หมายถึงก. มีใจกล้าไม่ยอมแพ้ใคร เช่น เขาเป็นคนสู้คน, บางทีก็ใช้เรียกคนที่ขี้ขลาดไม่ยอมสู้ใครว่า เป็นคนไม่สู้คน.

คนดิบ

หมายถึงน. ชายที่ยังไม่ได้บวชเป็นพระภิกษุ.

คนโสด

หมายถึงน. ชายหรือหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน, มักใช้หมายถึง ชายโสด.

เอามะพร้าวห้าวไปขายสวน

หมายถึง(สำ) ก. แสดงความรู้หรืออวดรู้กับผู้ที่รู้เรื่องดีกว่า.

วิญญูชน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ.

ผิดคน

หมายถึงว. ไม่ใช่คนที่ตนมุ่งประสงค์, ไม่ใช่คนที่ต้องการ, เช่น ถามผิดคน.