ค้นเจอ 6,836 รายการ

แฮ

หมายถึงอ. คำสร้อยที่ใช้ในบทร้อยกรอง.

กระเฉง,-กระเฉง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉับ เป็น กระฉับกระเฉง.

กระปำ,-กระปำ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.

กระเปา,-กระเปา

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระเปา.

กระแป้,-กระแป้

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.

กระเฟียด,-กระเฟียด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฟัด เป็น กระฟัดกระเฟียด.

กระแอด,-กระแอด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระออด เป็น กระออดกระแอด.

กระแอ้ม,-กระแอ้ม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระอ้อม เป็น กระอ้อมกระแอ้ม.

ตูข้า

หมายถึง(โบ) ส. ตัวข้า, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

คำสร้อย

หมายถึงน. คำหรือวลีที่ใช้ลงท้ายวรรค ท้ายบาท หรือท้ายบทร้อยกรอง เพื่อความไพเราะของเสียงและความหมาย หรือเพื่อแสดงว่าจบตอน เช่น นาเฮย ฤๅ บารนี แก่แม่นา โสตถิ์เทอญ.

เพคะ

หมายถึงว. คำรับหรือคำลงท้ายที่ผู้หญิงใช้เพ็ดทูลเจ้านายตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป.

โหวง

หมายถึง[โหฺวง] ว. มาก เป็นคำใช้ประกอบคำ เบา เป็น เบาโหวง หมายความว่า เบามาก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ