ผลการค้นหา

เศาไจย

หมายถึง[-ไจ] น. คนซักฟอก, คนทำความสะอาด. (ส. เศาเจย).

สาหัตถ,สาหัตถ-,สาหัตถิก,สาหัตถิก-

หมายถึง[-ถะ-, -ถิกะ-] ว. ที่ทำด้วยมือของตนเอง. (ป.).

ลูบ

หมายถึงก. เอาฝ่ามือทาบลงแล้วเลื่อนไปหรือมาเป็นต้น.

หัสต์

หมายถึง[หัด] น. หัตถ์, มือ. (ส.; ป. หตฺถ).

หางยาม

หมายถึงน. หางคันไถตอนที่มือถือ.

ปาณิดล

หมายถึงน. ฝ่ามือ. (ป., ส. ปาณิตล).

กำปั้น

หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะทุบเป็นต้น.

คุ้ย

หมายถึงก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา.

กำหมัด

หมายถึงน. มือที่กำเข้าให้แน่นเพื่อจะชกหรือต่อย.

ประตูลม

หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.

ตะกุย

หมายถึงก. เอามือหรือเท้าเป็นต้นคุ้ยหรือข่วน.

ฟายน้ำตา

หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.