ตัวกรองผลการค้นหา
ฟุ่บ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงดินปืนที่จุดแล้วลุกไหม้ทันทีทันใด.
วินิปาติก
หมายถึงน. ผู้ตกอยู่ในอบาย, ผู้ถูกทรมาน. (ป.).
ลุอำนาจ
หมายถึงก. ตกอยู่ในอำนาจ, ใช้อำนาจ, เช่น ลุอำนาจโทสะ.
กลัว
หมายถึง[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้.
ลุก
หมายถึงก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. (จารึกสยาม); ไหม้โพลงขึ้น เช่น ไฟลุก.
ขี้เทือก
หมายถึงน. ที่ดินที่ไถและคราดเป็นต้นแล้วทำให้เป็นโคลนเป็นตมเพื่อตกกล้า เช่น ทำขี้เทือกตกกล้า, เทือก ก็ว่า.
อัคนิรุทร
หมายถึง[-รุด] น. ไฟร้ายกาจ, เพลิงกาฬ.
ฮุด
หมายถึงก. เป่าชุดให้ไฟลุก, วุด ก็ว่า.
อนล
หมายถึง[อะนน] น. ไฟ; พระอัคนี. (ส.).
เกี้ยวประทีป
หมายถึงน. ซุ้มไฟทำเป็นรูปอย่างเกี้ยว.
ฑาหะ
หมายถึง[ทาหะ] (แบบ) น. ความร้อน, ไฟ. (ป.).
ระกำ
หมายถึงน. ความลำบาก, ความตรมใจ, ความทุกข์, เช่น ตกระกำลำบาก.