ตัวกรองผลการค้นหา
ขุยอินทรีย์
หมายถึงน. อินทรียวัตถุที่สลายตัวปะปนอยู่ในดิน ทำให้ดินอุดมสมบูรณ์. (อ. humus).
วสุธา
หมายถึงน. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).
โพน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.
ภู
หมายถึงน. ดิน, แผ่นดิน, โลก. (ป., ส.).
แตกระแหง
หมายถึงก. แตกเป็นร่อง ๆ เช่น ดินแตกระแหง.
หัวปลวก
หมายถึงน. จอมปลวก, รังปลวกที่เป็นดินสูงขึ้น.
หางกระหมวด,หางขมวด
หมายถึง[-กฺระหฺมวด, -ขะหฺมวด] ว. ที่มีหางกระหมวดปลาย ได้แก่หาง ฬ ฮ.
จับหวัด
หมายถึง(โบ) ก. ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมแก้หวัด.
ฉนวน
หมายถึง[ฉะหฺนวน] น. ดินแดนที่มีทางออกทะเลหรือที่ทำให้ดินแดนถูกแยกออกเป็น ๒ ฟาก. (อ. corridor).
ยาสุมหัว
หมายถึงน. ยาที่ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมเด็กแก้หวัด.
หน้าตั้ง
หมายถึงน. ของว่างซึ่งทำด้วยหมู กุ้ง และกะทิ สำหรับกินกับข้าวตังทอด.
ลุ่นตุ้น,ลุ่นโตง
หมายถึงว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้น หางลุ่นโตง.