ผลการค้นหา

บัก

หมายถึง(ถิ่น) น. คำเรียกชายที่เสมอกันหรือตํ่ากว่า ตรงกับคำว่า อ้าย.

พ่อเล้า

หมายถึง(ปาก) น. ผู้ชายผู้เป็นหัวหน้าเลี้ยงหญิงสาวไว้บำเรอชาย.

เสียตัว

หมายถึงก. ถูกชายร่วมประเวณี (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียเนื้อเสียตัว ก็ว่า; (ถิ่น-อีสาน) ตาย.

ฮาจญ์

หมายถึงน. เรียกชายที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, (ปาก) หะยี หัจญี หรือ ฮัจญี.

แต่งงาน

หมายถึงก. ทำพิธีเพื่อให้ชายหญิงอยู่กินเป็นผัวเมียกันตามประเพณี.

เสือเฒ่าเจ้าเล่ห์

หมายถึง(สำ) น. ชายสูงอายุที่มีท่าทีสงบเสงี่ยมน่านับถือ แต่เจ้ามารยามีเล่ห์เหลี่ยมมาก.

ภิกษุ

หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา. (ส.; ป. ภิกฺขุ).

ฮัจญี

หมายถึง(ปาก) น. เรียกชายที่ได้ไปทำพิธีฮัจญ์แล้ว, หะยี หรือ หัจญี ก็เรียก.

ชู้

หมายถึงน. (วรรณ) คู่รัก, บุคคลที่เป็นที่รัก, เช่น มาย่อมหลายชู้เหล้น เพื่อนตน. (กำสรวล); ผู้ล่วงประเวณี; การล่วงประเวณี; ชายที่ร่วมประเวณีด้วยเมียเขา เรียกว่า เป็นชู้, หญิงที่ยังมีสามีอยู่แล้วร่วมประเวณีกับชายอื่น เรียกว่า มีชู้, เรียกชายหรือหญิงที่ใฝ่ในทางชู้สาวว่า เจ้าชู้.

อัณฑ,อัณฑ-,อัณฑะ

หมายถึง[อันทะ-] น. ส่วนหนึ่งของอวัยวะลับชาย, กระโปก; ไข่. (ป., ส.).

เป็นหน้าเป็นตา

หมายถึงว. เป็นที่เชิดหน้าชูตา เช่น บ้านนี้มีลูกชายเก่งและขยัน เป็นหน้าเป็นตาของวงศ์ตระกูล.

ผัวหาบเมียคอน

หมายถึง(สำ) ช่วยกันทำมาหากินทั้งผัวทั้งเมีย, ชายหาบหญิงคอน ก็ว่า.