ผลการค้นหา

ศรภะ

หมายถึง[สะระพะ] น. สัตว์ในนิยาย ว่ากันว่ามี ๘ เท้า มีแรงมากกว่าช้างและสิงโต. (ส.).

ห้อย

หมายถึงก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า.

กายาพยพ

หมายถึง[กายาพะยบ] น. ส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย เช่น มือ เท้า. (ป., ส. กาย + อวยว).

ชัก

หมายถึงก. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง.

บาทภัฏ

หมายถึง[บาดทะพัด] น. ทหารเดินเท้า, ทหารราบ. (ส. ปาทภฏ).

บาทยุคล

หมายถึง[บาดทะยุคน, บาดยุคน] น. เท้าทั้งคู่. (ป. ปาทยุคล).

ซ้น

หมายถึงก. อาการที่ข้อมือข้อเท้าเป็นต้นถูกกระแทกโดยแรงทำให้เคลื่อนเลยที่เดิมเข้าไป.

บาทรช,บาทรัช

หมายถึง[บาดทะรด, บาดทะรัด] น. ละอองเท้า. (ส. ปาทรช).

มวยไทย

หมายถึงน. กีฬาชกมวยบนเวทีที่มีกติกายอมให้คู่ชกใช้เท้า ศอก และเข่าได้.

บทเรศ

หมายถึง[บดทะ-] (กลอน) น. เท้า เช่น กราบบทเรศราชบิดา ท่านแล. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).

บรรตานึก

หมายถึง[บันตานึก] (แบบ) น. ปัตตานึก, พลเดินเท้า, ทหารราบ. (ป., ส. ปตฺตานีก).

บิฐ

หมายถึง[บิด] น. ตั่ง, ที่นั่งชนิดหนึ่ง รูปสี่เหลี่ยม มีเท้า มีพนักอิงบ้างไม่มีบ้าง. (ป. ปี).