ค้นเจอ 23,078 รายการ

ลีซอ

หมายถึงน. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง ตระกูลทิเบต-พม่า อยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทย.

เกียรตินิยม

หมายถึง[เกียดนิยม] น. ความรู้ดีเด่นเหนือระดับปรกติที่มหาวิทยาลัยกำหนดไว้.

ปลัด

หมายถึง[ปะหฺลัด] น. ผู้มีตำแหน่งหน้าที่รองจากผู้ที่มีตำแหน่งหน้าที่เหนือตนโดยตรง เช่น ปลัดกระทรวง ปลัดจังหวัด; ตำแหน่งพระฐานานุกรมเหนือสมุห์.

เม็ง

หมายถึงน. ชื่อชนชาติโบราณอยู่ทางเหนือแหลมอินโดจีน นัยว่าเป็นบรรพบุรุษของมอญ.

ธไนศวรรย์

หมายถึง[ทะไนสะหฺวัน] (แบบ) น. อิสรภาพเหนือทรัพย์. (ส. ธน + ไอศฺวรฺย).

เชียง

หมายถึงน. คำเรียกเมืองทางภาคพายัพและเหนือขึ้นไป เช่น เชียงใหม่ เชียงราย เชียงตุง.

วยัมหะ

หมายถึงน. วิมาน, ฟ้า, เมืองสวรรค์. (ป. วฺยมฺห).

เวหะ,เวหา

หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).

คู่ฟ้าคู่ดิน

หมายถึงว. ยั่งยืนอยู่ชั่วฟ้าดินสลาย, ชั่วนิรันดร.

ปมเขื่อง,ปมเด่น

หมายถึงน. ลักษณะอารมณ์และความต้องการที่แสดงออกในทางที่เหนือกว่าบุคคลอื่น. (อ. superiority complex).

กระสาบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เถานางนูน. (ไทยเหนือว่า ผักสาบ). (พจน. ๒๔๙๓).

ทิฆัมพร

หมายถึง[-พอน] น. ท้องฟ้า. (ป. ทีฆ + อมฺพร).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ