ผลการค้นหา

ขลัง

หมายถึง[ขฺลัง] ว. มีกำลังหรืออำนาจที่อาจบันดาลให้เป็นไปได้, มีอำนาจศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อกันว่า อาจบันดาลให้สำเร็จได้ดังประสงค์. น. สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เช่น ในนั้นปูอิฐวางขลัง. (สิบสองเดือน).

ผู้ปกครอง

หมายถึงน. ผู้ที่ทำหน้าที่ปกครองดูแล; (กฎ) บุคคลซึ่งศาลตั้งให้ใช้อำนาจปกครองผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและไม่มีบิดามารดา หรือบิดามารดาถูกถอนอำนาจปกครอง.

ปสัยหาวหาร

หมายถึง[-หาวะหาน] น. การโจรกรรมด้วยใช้อำนาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.

หมดราศี

หมายถึงว. มีหน้าตาหมองคล้ำ เช่น พอหมดอำนาจก็หมดราศี.

ศาลสูง

หมายถึง(กฎ) น. ศาลที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีในชั้นอุทธรณ์และฎีกา.

หมดเขี้ยวหมดงา,หมดเขี้ยวหมดเล็บ

หมายถึง(สำ) ก. หมดอำนาจวาสนา, สิ้นฤทธิ์, สิ้นเขี้ยวสิ้นเล็บ ก็ว่า.

ผู้บังคับบัญชา

หมายถึงน. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา.

เดช,เดชะ

หมายถึง[เดด] (แบบ) น. อำนาจ; ความร้อน, ไฟ. (ป. เตช; ส. เตชสฺ).

ฐานานุศักดิ์

หมายถึงว. ตามควรแก่เกียรติศักดิ์. น. ศักดิ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งฐานานุกรมได้.

ชิง

หมายถึงก. แข่ง, แข่งขัน, เช่น ชิงรางวัล ชิงทุน, แย่ง เช่น ชิงอำนาจ.

ถือศักดินา

หมายถึง(โบ) ก. มีศักดิ์โดยถือเอานาเป็นหลักในการกำหนดอำนาจและปรับไหม.

เสือกระดาษ

หมายถึง(ปาก) น. ประเทศ องค์การ หรือผู้ที่ทำท่าทีประหนึ่งมีอำนาจมากแต่ความจริงไม่มี.