ผลการค้นหา

ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์

หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).

ชาตบุษย์

หมายถึง[ชาดตะบุด] น. ชื่อบัวชนิดหนึ่ง.

จั๊กเดียม

หมายถึง[จั๊กกะ-] ก. กระดาก, เขินอาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ จั๊กจี้ เป็น จั๊กจี้จั๊กเดียม.

สัต,สัต,สัต-,สัต-

หมายถึง[สัด, สัดตะ-] ว. ดี, งาม; น่านับถือ. (ส.).

ภุกต,ภุกต-,ภุกต์

หมายถึง[พุกตะ-] ว. ซึ่งกินแล้ว, ซึ่งครองแล้ว. (ส.; ป. ภุตฺต).

ตัตว,ตัตว-

หมายถึง[ตัดตะวะ-] (แบบ) น. ความเป็นอย่างนั้น, ความเป็นจริง. (ส. ตตฺตฺว).

กีฏ,กีฏ-

หมายถึง[กีตะ-] (แบบ) น. แมลง. (ป. กีฏ ว่า ตั๊กแตน).

ศานต,ศานต-,ศานต์

หมายถึง[สานตะ-, สาน] ว. สงบ. (ส.; ป. สนฺต).

สตกะ

หมายถึง[สะตะ-] น. หมวด ๑๐๐, จำนวนร้อย. (ป.).

มิดเมี้ยน

หมายถึงว. ลับจนมองไม่เห็น; แสดงอาการซ่อนอายลับ ๆ ล่อ ๆ, กระมิดกระเมี้ยน ก็ว่า.

เขิน,เขิน,เขิน ๆ

หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย; เข้ากันไม่สนิท เช่น ข้อความตอนนี้ฟังเขิน ๆ อยู่.

ค่อนขอด

หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ยกความชั่วขึ้นมาว่าให้เจ็บใจ, ขอดค่อน ก็ว่า.