ตัวกรองผลการค้นหา
สะตุ
หมายถึงก. แปรรูปลักษณะของบางอย่าง เช่นเกลือ สารส้ม จุนสี ให้เป็นผงบริสุทธิ์โดยวิธีทำให้ร้อนจัดด้วยไฟ เพื่อให้สิ่งที่ไม่ต้องการสลายกลายเป็นควันไป.
บด
หมายถึงก. ทำให้เปลือกแตก เช่น บดข้าวเปลือก, ทำให้แหลก เช่น บดข้าวสุก, ทำให้เป็นผง เช่น บดยานัตถุ์, ทำให้เรียบและแน่น เช่น บดถนน.
หุง
หมายถึงก. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งสุกด้วยวิธีต้มหรือเคี่ยวเป็นต้น เช่น หุงข้าว หุงยา, ใช้ความร้อนสูงทำให้สีของผิวสิ่งของบางชนิดเปลี่ยนไป เช่น หุงพลอย.
ประเทือง
หมายถึงก. ทำให้ดีขึ้น เช่น ประเทืองผิว, ทำให้รุ่งเรืองขึ้น เช่น ประเทืองปัญญา.
ปลดแอก
หมายถึงก. ทำให้พ้นจากอำนาจหรือการกดขี่, ทำให้เป็นอิสระ.
ขัดเกลา
หมายถึงก. ทำให้เกลี้ยงเกลา, ทำให้เรียบร้อย, อบรมพรํ่าสอน, เช่น ขัดเกลานิสัย.
สัตยาเคราะห์
หมายถึงน. การยึดความจริงเป็นหลักการต่อสู้เพื่อความเป็นธรรมในสังคม โดยใช้วิธีดื้อแพ่งไม่ปฏิบัติตามกฎหมายหรือคำสั่งที่ไม่ยุติธรรม แต่ไม่ใช้วิธีรุนแรง. (ส. สตฺยาคฺรห).
เสาะท้อง
หมายถึงว. ที่ทำให้ท้องเสีย เช่น กินของเปรี้ยวจัดหรือเผ็ดจัดทำให้เสาะท้อง.
ซะเซาะ
หมายถึง(กลอน) ก. เซาะ, ทำให้แหว่งเข้าไป, ทำให้พังเข้าไป.
มาทนะ,มาทะ
หมายถึง[มาทะนะ] น. เครื่องทำให้เมา, เครื่องทำให้รื่นเริง. (ส.).
นั่งยอง ๆ
หมายถึงก. นั่งโดยวิธีชันเข่าทั้ง ๒ ข้าง ไม่ให้ก้นถึงพื้น.
เน่าไฟ
หมายถึงว. อาการที่ของเสียเพราะต้มไม่ถูกวิธี เช่น ต้มข้าวต้มมัดไม่สุก.