ตัวกรองผลการค้นหา
นเรนทรสูร,นเรศ,นเรศวร,นเรศูร
หมายถึง[นะเรนทฺระสูน, นะเรด, นะเรสวน, นะเรสูน] (แบบ) น. พระราชา. (ส. นร + อินฺทฺร + สูร, นร + อีศ, นร + อีศฺวร).
ส
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส สัมผัส สวิส.
หมายถึงคำประกอบหน้าคำอื่นที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต บ่งความว่า กอบด้วย, พร้อมด้วย, เช่น สเทวก ว่า พร้อมด้วยเทวดา. (ป., ส.).
นราธิเบศร์
หมายถึงน. พระมหากษัตริย์. (ส. นร + อธิป + อินฺทฺร; ป. นร + อธิป + อิสฺสร).
นราธิเบนทร์
ศวศุระ
หมายถึงน. พ่อตา, พ่อผัว. (ส. ศฺวศุร; ป. สสฺสุร).
วิเรนทร์
หมายถึงน. จอมนักรบ, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. วีร + อินฺทฺร).
แครอท
หมายถึงพระสงฆ์
จิราท
หมายถึงครุฑ, ผู้กินนาค
ทุรัศ
หมายถึง(กลอน) ว. ไกล เช่น ทุรัศกันดาร. (ส.; ป. ทูร).
ตีบทแตก
หมายถึงก. แสดงได้แนบเนียนสมบทบาท.
สิทธัตถะ
หมายถึงพระนามพระพุทธเจ้า