ค้นเจอ 587 รายการ

หลักแหล่ง

หมายถึงน. ที่ซึ่งอยู่ประจำ เช่น ทำงานเป็นหลักแหล่ง ตั้งบ้านเรือนเป็นหลักแหล่ง.

สัมฤทธิศก

หมายถึง[สำริดทิสก] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๐ เช่น ปีมะโรง สัมฤทธิศก จุลศักราช ๑๓๕๐, ปีสำเร็จ (ครบรอบ คือ ปีที่ ๑๐ ของรอบ ๑๐ ปีของจุลศักราช) ซึ่งตั้งต้นด้วยเอกศก โทศก เป็นลำดับไปจน นพศก แล้วสัมฤทธิศก เป็นครบรอบแล้วตั้งต้นใหม่.

ลำไพ่

หมายถึงน. เงินหรือผลประโยชน์ที่หาได้เป็นพิเศษนอกเหนือจากรายได้ประจำ.

ลวงเล้า

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีระกา อัฐศก.

สัมพัจฉรฉินท์

หมายถึงน. พิธีสิ้นปี, ตรุษ. (ป.).

เอกศก

หมายถึง[เอกกะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๑ เช่น ปีมะแมเอกศก จุลศักราช ๑๓๔๑.

รหัสไปรษณีย์

หมายถึงน. รหัสที่กำหนดประจำท้องที่เพื่อประโยชน์ในการไปรษณีย์.

ระดมพล

หมายถึงก. เกณฑ์ทหารเข้าประจำกองทัพอย่างรีบด่วน.

ธุวภาค

หมายถึงน. เส้นแวงอันไม่เปลี่ยนที่แห่งดาวซึ่งประจำที่อยู่.

ชั่วคราว

หมายถึงว. ชั่วระยะเวลาไม่นาน, ไม่ประจำ, ไม่ตลอดไป.

นพศก

หมายถึง[นบพะ-] น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๙ เช่น ปีเถาะ นพศก จุลศักราช ๑๓๔๙.

เบี้ยกันดาร

หมายถึง(กฎ) น. เงินที่จ่ายช่วยเหลือข้าราชการและลูกจ้างประจำเนื่องจากการปฏิบัติราชการประจำในท้องที่กันดารหรือในโรงเรียนที่กันดาร.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ