ผลการค้นหา

บ่อนทำลาย

หมายถึงก. แทรกซึมเข้าไปเพื่อทำลายอยู่ภายในทีละน้อย ๆ.

อุปสัมปทาเปกข์,อุปสัมปทาเปกษ์

หมายถึง[อุปะสำปะทาเปก, อุบปะสำปะทาเปก] น. “ผู้เพ่งอุปสมบท” คือ นาคที่บรรพชาเป็นสามเณรแล้วและจะขอบวชเป็นภิกษุต่อไป. (ป. อุปสมฺปทาเปกฺข; ส. อุปสมฺปทาเปกฺษ).

ปรามาส

หมายถึง[ปะรามาด] น. การจับต้อง, การลูบคลำ. (ป.).

ปสุต

หมายถึง[ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).

ละเลียด

หมายถึงก. กินทีละน้อย ๆ เช่น มัวละเลียดอยู่นั่นแหละ.

แปลยกศัพท์

หมายถึงก. ยกคำบาลีขึ้นมาแปลเป็นไทยไปทีละคำ.

แกว่ง

หมายถึง[แกฺว่ง] ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว, เช่น จิตแกว่ง.

ปฏิภาณ,ปฏิภาณ-

หมายถึง[ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).

ปณาม

หมายถึง[ปะนาม] ก. ประณาม. (ป.; ส. ปฺรณาม).

ปริมาณ

หมายถึง[ปะริมาน] น. กำหนดความมากน้อยของจำนวน.

ปลิโพธ

หมายถึง[ปะลิโพด] น. ความกังวล, ความห่วงใย. (ป.).

ปวุติ

หมายถึง[ปะวุดติ] น. ความเป็นไป, เรื่องราว. (ป. ปวุตฺติ).