ค้นเจอ 522 รายการ

เพื่อนเกลอ

หมายถึงน. เพื่อนสนิท, เพื่อนร่วมน้ำสาบาน.

สง่าราศี

หมายถึงว. มีท่าทางภูมิฐานผิวพรรณมีน้ำมีนวล.

เปียกแฉะ

หมายถึงก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.

พูน

หมายถึงก. เพิ่มให้สูงขึ้นให้มากขึ้น เช่น พูนดิน. ว. เต็มจนนูน เช่น ตักข้าวจนพูนจาน.

กระบวย

หมายถึงน. ภาชนะสำหรับตักนํ้า เดิมทำด้วยกะลามะพร้าว มีด้ามถือ, พายัพว่า น้ำโบย.

มาก

หมายถึงว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.

แหมะ,แหมะ,แหมะ ๆ

หมายถึง[แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.

ละหาร

หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).

ประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน เรียกว่า ลำประโดง, ลำกระโดง ก็ว่า.

พร่อง

หมายถึง[พฺร่อง] ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่อง ทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่น น้ำในโอ่งพร่องไป ข้าวสารในกระสอบพร่องไป.

ห้วย

หมายถึงน. แอ่งน้ำลึกกว้างมีทางน้ำไหลจากภูเขามาขังอยู่ตลอดปี หรือแห้งบ้างเป็นบางคราว.

น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหรงเหรง

หมายถึง(สำ) ก. พูดมากแต่ได้เนื้อหาสาระน้อย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ