ผลการค้นหา

หน้าบอกบุญไม่รับ

หมายถึงว. มีสีหน้าบึ้งตึง เช่น เขาผิดหวังอะไรมา ทำหน้าบอกบุญไม่รับ.

หน้าเริด

หมายถึงว. อาการที่แสดงหน้าตาตื่น (ใช้แก่กริยาวิ่ง) เช่น เห็นแม่มาแต่ไกลก็วิ่งหน้าเริดเข้าไปหา, หน้าตั้ง ก็ว่า.

หน้าวอก

หมายถึงน. หน้าของคนที่ผัดแป้งจนขาวเกินไป.

หน้าแหง

หมายถึง[-แหฺง] น. หน้าแสดงความเก้อหรือจนปัญญา.

หนีหน้า

หมายถึงก. หลบไม่ยอมให้พบหน้า.

หันหน้า

หมายถึง(สำ) ก. พึ่งพาอาศัย เช่น ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร.

ปาดหน้า

หมายถึงก. แซงตัดหน้า ในคำว่า ขับรถปาดหน้า.

ปีหน้าฟ้าใหม่

หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.

ตราหน้า

หมายถึงก. หมายหน้าไว้; หยามหน้า, สบประมาท.

หน้าเผือด,หน้าเผือดสี

หมายถึงน. หน้าไม่มีสีเลือด. ว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าถอดสี ก็ว่า.

เบือน

หมายถึงก. หันหน้าหนี ในคำว่า เบือนหน้า.

พงศา

หมายถึง(กลอน) น. ผู้มีชาติสกุล.