ผลการค้นหา

ไม่ลืมหูลืมตา

หมายถึงว. งมงาย เช่น หลงจนไม่ลืมหูลืมตา.

เลือดขึ้นหน้า

หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.

ปีมะโว้

หมายถึง(ปาก) น. เวลานานมาแล้วจนไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อใด.

ผู้สำเร็จ

หมายถึงน. ผู้บำเพ็ญพรตจนมีอิทธิฤทธิ์, ผู้วิเศษ.

กำมะหยี่

หมายถึงน. ชื่อดาวเรืองพันธุ์หนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

ตกตะลึง

หมายถึงก. ตกใจจนพูดไม่ออก, แสดงอาการงงงัน.

ตอดต่อ

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).

ตะบันน้ำกิน

หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.

เกินดี

หมายถึงว. เลยไปจนหมดดี เช่น ทำเกินดี คือใช้ให้ไปทำอะไร แต่ทำจนเกินต้องการ เรียกว่า ทำเกินดี.

อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก

หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.

ยางหัวล้าน

หมายถึงน. ยางนอกที่สึกจนไม่มีดอก.

ลิ้นพัน

หมายถึงว. อาการที่พูดเร็วรัวจนจับความไม่ได้.