ผลการค้นหา

สบจ

หมายถึง[สะบด] (แบบ) น. คนชาติตํ่าช้า. (ป. สปจ; ส. ศฺวปจ).

กระกร

หมายถึง(กลอน) ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมี ดุรงครัตน์พรรณราย. (สมุทรโฆษ). (กระ + ส. กร = รัศมี).

ตั้วเหี่ย

หมายถึงน. ตำแหน่งหัวหน้าอั้งยี่, อั้งยี่. (จ.).

ไพมอก

หมายถึงก. ครํ่าครวญ, บ่นด้วยความเศร้า.

คณนะ,คณนา

หมายถึง[คะนะนะ, คะนะ-, คันนะ-, คนนะ-] (แบบ) ก. นับ เช่น สุดที่จะคณนา, คณานับ ก็ว่า เช่น สุดคณานับ. (ป., ส.).

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

โอดครวญ

หมายถึงก. รํ่าไห้, ครํ่าครวญ; รํ่ารำพัน.

โอดกาเหว่า

หมายถึง(ปาก) ก. ร้องไห้ครํ่าครวญ.

คว่ำหลัง

หมายถึง(โบ) ก. จับควํ่าเพื่อเฆี่ยน.

คริสตจักร

หมายถึงน. ประชาคมที่เชื่อและรับพระเยซูเป็นพระผู้ไถ่บาป แบ่งเป็น ๓ นิกายใหญ่ ได้แก่ โรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ และออร์ทอดอกซ์.

ควิว ๆ

หมายถึง[คฺวิว-] (กลอน) ว. อาการที่ใจหวิว ๆ เช่น ควิวควิวอกควากคว้าง ลมลอยแลแม่. (นิ. นรินทร์).

วรงค์

หมายถึง[วะรง] น. “ส่วนสำคัญของร่างกาย” คือ หัว. (ส. วร + องฺค).