ผลการค้นหา

พูดจา

หมายถึงก. พูด.

หักหาญ

หมายถึงก. หักเอาด้วยความกล้า, หักเอาด้วยอำนาจ.

ชัง

หมายถึงก. เกลียด, ไม่ชอบ, ไม่รัก.

สอนพูด

หมายถึงว. เรียกเด็กที่เริ่มหัดพูดว่า เด็กสอนพูด.

สัมมาจริยา

หมายถึงน. การประพฤติชอบ. (ป.).

สัมมาวายามะ

หมายถึงน. ความพยายามชอบ. (ป.).

กอบโกย

หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.

คัดเลือก

หมายถึงก. เลือกเอาที่ต้องการไว้, คัดเอาที่ไม่ต้องการออก.

แผล็บ

หมายถึง[แผฺล็บ] ว. เป็นเงา, ใช้แก่คำ มัน ในคำว่า มันแผล็บ.

เถิน

หมายถึงว. ตอน, เป็นเนิน, สูง.

ละครพูด

หมายถึงน. ละครแบบหนึ่ง รับอิทธิพลจากละครแบบยุโรป ตัวละครพูดบทของตนในการดำเนินเรื่อง อาจพูดเป็นถ้อยคำธรรมดา คำกลอน คำฉันท์ มีการจัดฉากและแต่งกายตามสมัยที่ปรากฏในเรื่อง เช่น ละครพูดเรื่องหัวใจนักรบ ละครพูดคำกลอนเรื่องพระร่วง ละครพูดคำฉันท์เรื่องมัทนะพาธา.

พูดเป็นต่อยหอย

หมายถึง(สำ) ก. พูดฉอด ๆ ไม่หยุดปาก.