ผลการค้นหา

ปรัสสบท

หมายถึง[ปะรัดสะบด] น. “บทเพื่อผู้อื่น”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่าเป็นกริยากัตตุวาจก เช่น สูโท โอทนํ ปจติ = พ่อครัวหุงอยู่ซึ่งข้าวสุก ปจติ เป็นกริยาปรัสสบท, ตรงข้ามกับ อัตตโนบท.

สังขตธรรม

หมายถึงน. สิ่งที่มีปัจจัยปรุงแต่งขึ้น. (ป. สงฺขต + ส. ธรฺม).

ศีต,ศีต-

หมายถึง[สีตะ-] ว. หนาว, เย็น, เย็นเยือก. (ส.; ป. สีต).

สักฏะ,สักตะ

หมายถึง[สักกะตะ] (แบบ) น. ภาษาสันสกฤต. (ป. สกฺกฏ, สกฺกต).

ประกฤต

หมายถึง[-กฺริด] (แบบ) ก. ทำ, ทำมาก. (ส. ปฺรกฺฤต; ป. ปกต).

เปือกตม

หมายถึงน. เลนตมที่ละเอียด.

ขนอบ

หมายถึง[ขะหฺนอบ] ก. นิ่ง. (ต.).

ตละ

หมายถึง[ตะละ] น. เจ้า. (ต.).

แครอท

หมายถึงพระสงฆ์

จิราท

หมายถึงครุฑ, ผู้กินนาค

ตีบทแตก

หมายถึงก. แสดงได้แนบเนียนสมบทบาท.

สิทธัตถะ

หมายถึงพระนามพระพุทธเจ้า