ผลการค้นหา

ปลวังค,ปลวังค-

หมายถึง[ปะละวังคะ-] (แบบ) น. ลิง เช่น ปลวังคสังวัจฉร. (ส. ปฺลวงฺค).

ดามพ,ดามพ-,ดามพ์

หมายถึง[ดามพะ-, ดาม] น. ทองแดง, สิ่งที่ทำด้วยทองแดง. (ป. ตมฺพ; ส. ตามฺร).

ชลาสินธุ์

หมายถึงน. ทะเล, แม่น้ำ, เช่น ข้าเป็นไรแทรกขนสุบรรณบิน เร็วรีบยิ่งมหาวายุพัด กวักกวัดปีกข้ามชลาสินธุ์. (กากี), น้ำ เช่น พระเหลือบเล็งชลาสินธุ์ ในวารินทะเลวน ก็เห็นรูปอสุรกล ซึ่งกลายแกล้งเป็นสีดา. (พากย์นางลอย).

บัวถลา

หมายถึงน. บัวควํ่าที่ลาหรือยืดอ่อนออกไป.

กะกัง

หมายถึงน. พี่ชาย. (ช. kakang).

มะดา

หมายถึงน. ดวงตา. (ช. มะตา).

มุลุต

หมายถึง[-ลุด] น. ปาก. (ช.).

ยาหยัง

หมายถึง[-หฺยัง] ก. ชนะศัตรู. (ช.).

วารวาริ

หมายถึง[วาระ-] น. ดอกชบา. (ช.).

การัณย์

หมายถึง[การัน] น. กรณีย์, กิจ, เช่น ชี้แจงแถลงเรื่องการัณย์ ส่งคชสำคัญ ทั้งหมอแลควาญมาถวาย. (ดุษฎีสังเวย).

นนตรา

หมายถึง[นนตฺรา] น. ต้นกระถิน. (ช.).

ปะตาระกาหลา

หมายถึง[-หฺลา] น. เทวดาผู้ใหญ่. (ช.).