ค้นเจอ 504 รายการ

ขมิ้นกับปูน

หมายถึง(สำ) ว. ชอบวิวาทกันอยู่เสมอเมื่ออยู่ใกล้กัน, ไม่ถูกกัน.

เจ้าสำราญ

หมายถึงว. ที่ชอบฟุ้งเฟ้อใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานเพลิดเพลิน.

เทพบุตร

หมายถึง[เทบพะบุด] น. เทวดาผู้ชาย. (ส.).

เสลา

หมายถึง[สะเหฺลา] ว. สวย, งาม, เกลี้ยงเกลา, เปลา, โปร่ง, เฉลา ก็ว่า.

ผมแกละ

หมายถึง[-แกฺละ] น. ผมเด็กผู้ชายที่เอาไว้เป็นแหยมตรงแง่ศีรษะ.

เกเร

หมายถึงว. เกกมะเหรก, มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้งชอบรังแกและเอาเปรียบเขา, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาล เป็น พาลเกเร.

แสล้ม

หมายถึง[สะแล่ม] ว. สวย, งดงาม, แช่มช้อย, แฉล้ม หรือ แชล่ม ก็ใช้.

พ่อเล้า

หมายถึง(ปาก) น. ผู้ชายผู้เป็นหัวหน้าเลี้ยงหญิงสาวไว้บำเรอชาย.

เผชิญหน้า

หมายถึงก. เจอกันซึ่งหน้า (ใช้แก่ผู้ที่ไม่ชอบหน้ากัน).

โคแก่ชอบกินหญ้าอ่อน

หมายถึง(สำ) น. ชายสูงอายุที่ชอบผู้หญิงรุ่นสาว.

สุงสิง

หมายถึงก. เล่นหัวกันอย่างสนิทสนม, ติดต่ออย่างใกล้ชิดเป็นกันเอง, เช่น เด็ก ๒ บ้านนี้ชอบมาสุงสิงกัน เขาเป็นคนหัวสูงไม่ชอบสุงสิงกับใคร.

ยุติ,ยุติ-,ยุติ-

หมายถึง[ยุดติ-] ก. ชอบ, ถูกต้อง. (ป. ยุตฺติ; ส. ยุกฺติ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ