ผลการค้นหา

อู๋อี๋

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงชักคันซอ.

โอ้ก

หมายถึงก. อาเจียน. ว. เสียงอย่างเสียงอาเจียน.

หึ่ง,หึ่ง,หึ่ง ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงฆ้อง เสียงผึ้งหรือแมลงภู่เป็นต้นบิน เช่น เสียงฆ้องดังหึ่ง เสียงผึ้งบินหึ่ง ๆ.

ระทึง

หมายถึงว. เสียงหึ่ง ๆ อย่างเสียงผึ้ง.

แหมะ,แหมะ,แหมะ ๆ

หมายถึง[แหฺมะ] ว. เสียงดังอย่างเสียงน้ำหยด.

ดัง

หมายถึงว. บังเกิดเสียงขึ้นหรือทำให้เสียงบังเกิดขึ้นอย่างแรง เช่น กลองดัง พูดดัง เสียงดัง.

หอน

หมายถึงก. ร้องเสียงยาวโหยหวน (ใช้แก่หมา), (ปาก) เสียงวี้ดหรือกรี๊ดจากเครื่องยนต์หรือเครื่องขยายเสียงเป็นต้น.

สุดเสียง

หมายถึงว. อาการที่ตะโกนหรือเปล่งเสียงเต็มที่ เช่น ฉันตะโกนเรียกจนสุดเสียงแล้วเขาก็ยังไม่ได้ยิน เขาร้องให้คนช่วยจนสุดเสียง แต่ไม่มีใครมาช่วย.

กิตติศัพท์

หมายถึงน. เสียงเล่าลือ, เสียงสรรเสริญ, เสียงยกย่อง. (ป. กิตฺติ = สรรเสริญ, ยกย่อง + ส. ศพฺท = เสียง).

กรี๊ด

หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงร้องดังเช่นนั้นด้วยความตกใจหรือโกรธเป็นต้น.

แห้

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.

ตวาด

หมายถึง[ตะหฺวาด] ก. ขู่เต็มเสียง, คุกคามด้วยแผดเสียง, พูดเสียงดังด้วยความโกรธ.