ตัวกรองผลการค้นหา
ปลายข้าว
หมายถึงน. ข้าวสารที่เมล็ดแตกหรือแหลก.
ระยำยับ
หมายถึงว. แหลกยับเยิน, แตกย่อยยับ.
ภัคน์
หมายถึงน. แตก, หัก. (ส. ภคฺน).
ยุแยง
หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.
ยุแยงตะแคงแซะ,ยุแยงตะแคงรั่ว,ยุแยงตะแคงแส่
ลูกแตก
หมายถึงน. ลูกกระสุนที่มีดินปืนอย่างร้ายแรงอยู่ข้างใน เมื่อยิงหรือขว้างไปจะแตกออกเป็นชิ้นเล็ก ๆ.
สะลาบ
หมายถึงน. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.
งงเป็นไก่ตาแตก
หมายถึง(สำ) ก. งงมากจนทำอะไรไม่ถูก.
แก้แค้น
หมายถึงก. ทำตอบด้วยความแค้นหรือเพื่อให้หายแค้น.
ปะกาปะกัง
หมายถึงว. เก้ ๆ กัง ๆ, งก ๆ เงิ่น ๆ.
บ้านแตกสาแหรกขาด
หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.
กะป้ำกะเป๋อ
หมายถึงว. เลอะ ๆ เทอะ ๆ, หลง ๆ ลืม ๆ, ป้ำเป๋อ หรือ ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ก็ว่า.