ผลการค้นหา

ชนะ

หมายถึง[ชะ-] น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.

โดน

หมายถึงก. กระทบกระทั่ง, กระทบกระแทก, สัมผัสถูกต้อง; ถูก เช่น โดนตี.

รัน

หมายถึงก. ตี เช่น อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้, มักใช้ว่า ตีรันฟันแทง.

ไว้ท่า

หมายถึงก. ทำท่าทางเสมือนว่าเป็นผู้มีความรู้ความสามารถหรือมีเกียรติสูง.

ประปราน

หมายถึงก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.

ไข่ตุ๋น

หมายถึงน. ไข่ที่ตีไข่แดงกับไข่ขาวให้เข้ากันแล้วนึ่ง.

ศุภางค์

หมายถึงว. มีรูปงาม. (ส.).

ไม้ไต่คู้

หมายถึงน. เครื่องหมายรูปดังนี้ ็.

เลอโฉม

หมายถึงว. มีรูปงามยิ่ง.

โหน่ง

หมายถึง[โหฺน่ง] ว. มีเสียงอย่างเสียงตีฆ้องวง.

ด้านไม้

หมายถึงก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจำ.

นวลระหง

หมายถึงว. มีรูปทรงงาม.