ผลการค้นหา

พสุธา

หมายถึงน. “ผู้ทรงไว้ซึ่งทรัพย์” คือ แผ่นดิน. (ป., ส. วสุธา).

มหิษี

หมายถึงน. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.; ป. มเหสี).

มเหสี

หมายถึงน. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. (ป.; ส. มหิษี).

อุรพี

หมายถึงน. “ผู้กว้างใหญ่” คือ แผ่นดิน, โลก. (ส. อุรฺวี).

ปากอ่าว

หมายถึงน. ปากของส่วนทะเลที่เว้าเข้าไปในแผ่นดิน.

พสุธาดล

หมายถึงน. พื้นแผ่นดิน. (ป., ส. วสุธาตล).

คาบสมุทร

หมายถึงน. ส่วนของแผ่นดินที่มีน้ำล้อมเกือบรอบ ตามปรกติมักต่อเนื่องกับผืนแผ่นดินใหญ่เป็นคอคอด หรือยื่นยาวออกไปในทะเล.

ยื่นจมูก

หมายถึง(สำ) ก. เข้าไปสอดแทรกในเรื่องที่ไม่ใช่ธุระของตน, เสือก.

ออกขุนนาง

หมายถึงก. เสด็จออกว่าราชการแผ่นดิน (ใช้เฉพาะพระมหากษัตริย์).

ราชา

หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).

กระแสพระราชดำรัส

หมายถึง[-ราดชะ-] (ราชา) น. ข้อความที่พระเจ้าแผ่นดินตรัส.

กษมา

หมายถึง[กะสะ-] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ส. กฺษฺมา; ป. ฉมา).