ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้ตะพด
หมายถึงน. ไม้ถืออย่างหนึ่งทำด้วยไม้รวกเป็นต้น ยาวประมาณ ๑ เมตร.
ไม้ถ่อ
หมายถึงน. ไม้สำหรับยันแล้วดันให้เรือหรือแพเดินหรือหยุด.
ไม้ประดับ
หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.
ไม้เปิดปีก
หมายถึงน. ซุงที่เลื่อยเปิดปีกแล้วทั้ง ๔ ด้าน.
ไม้สะดึง
หมายถึงน. กรอบไม้หรือไม้แบบสำหรับขึงผ้าในการเย็บปักถักร้อย.
ไม้เหลี่ยม
หมายถึงน. ไม้ท่อนที่เลื่อยด้านข้างออกทั้ง ๔ ด้าน เป็นรูปสี่เหลี่ยม.
ดัดดั้น
หมายถึงก. ตัดทางไป, ลัดทางไป, เช่น ก็รีบลัดดัดดั้นตามไป. (อิเหนา), ดั้นดัด ก็ใช้ เช่น ดั้นดัดลัดพงดงดาน. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
แก้งก้น
หมายถึงน. เรียกไม้ชำระว่า ไม้แก้งก้น.
โศก
หมายถึงว. สีเขียวอ่อนอย่างสีใบอโศกอ่อน เรียกว่า สีโศก.
พิโยกพิเกน
หมายถึงก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
นฬ,นฬ-,นฬะ
หมายถึง[นะละ-] น. ไม้อ้อ, ไม้รวก, ไม้ไผ่. (ป.).
ละบัด
หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, แตกขนอ่อน. ว. พึ่งลัด, พึ่งผลิ, อ่อน. (โดยมากใช้ ระบัด).