ตัวกรองผลการค้นหา
ฝ่ามรสุม
หมายถึงก. ต่อสู้ฟันฝ่าอุปสรรคชีวิตมามาก.
จังไร กับ จัญไร
สาเหตุการเกิดภาษา
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
มูลเหตุที่ทำให้เกิดมีคำราชาศัพท์
อุปสรรค
หมายถึง[อุปะสัก, อุบปะสัก] น. เครื่องขัดข้อง, ความขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง. (ส. อุปสรฺค; ป. อุปสคฺค); คำสำหรับใช้เติมข้างหน้าคำนามหรือคำกริยาที่เป็นรูปคำบาลีหรือสันสกฤตให้มีความหมายแผกเพี้ยนไปจากเดิม หรือมีความหมายตรงข้ามกับความหมายเดิมเป็นต้น และถือเป็นคำเดียวกับคำนามหรือคำกริยานั้น เพราะตามปรกติจะไม่ใช้ตามลำพัง เช่น วัฒน์ = เจริญ อภิวัฒน์ = เจริญยิ่ง ปักษ์ = ฝ่ายปฏิปักษ์ = ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู.
บุกป่าฝ่าดง
หมายถึง(สำ) ก. พยายามต่อสู้อุปสรรคต่าง ๆ.
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
หลักตอ
หมายถึงน. อุปสรรคขัดขวาง.
หมากัดไม่เห่า
หมายถึง(สำ) น. คนที่ต่อสู้หรือตอบโต้โดยไม่เตือนล่วงหน้า.
ที่มั่น
หมายถึงน. ที่ตั้งสำหรับต่อสู้.
ต้นเหตุ
หมายถึงน. คนหรือสัตว์เป็นต้นที่ทำให้เกิดเหตุเกิดเรื่อง.
เกิด
หมายถึงก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
สิ้นท่า
หมายถึงก. หมดกระบวนท่าในการต่อสู้, ไม่มีทางต่อสู้, เช่น เขาเป็นคนเก่งแต่ปาก พอประสบปัญหาเข้าจริง ๆ ก็สิ้นท่า.
เรือล่มเมื่อจอด ตาบอดเมื่อแก่
หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำตนเป็นคนดีมาตลอด แต่มาเสียคนเมื่อแก่. ก. มีอุปสรรคเมื่อใกล้จะสำเร็จ.
คู่ปรับ
หมายถึงน. คู่ต่อสู้ที่เคยขับเคี่ยวกันมา, คู่ต่อสู้ที่พอวัดเหวี่ยงกัน.